Każda religia posiada wlasne obrzędy i tradycje związane z pochówkiem osób zmarłych. Pogrzeb prawosławny posiada bogatą liturgię pogrzebową, w której wyróżnia się aż pięć rodzajów obrzędu pochówku. Przebieg uroczystości różni się w przypadku osób świeckich, kapłanów, zakonników, dzieci oraz osób, które odeszły w tzw. Oktawie Wielkanocnej.
Religia prawosławna przykłada dużą wagę do przygotowania ciała osoby zmarłej do uroczystości pogrzebowych. W pierwszej kolejności należy obmyć ciało osoby zmarłej oraz ubrać ciało w nową odzież. Ważnym etapem jest okrycie ciała osoby zmarłej sawanem, czyli białym, lnianym płótnem stanowiącym symbol chrzcielnej szaty. Następnie ciało wystawiane jest najczęściej w cerkwii, by do czasu pogrzebu każdy z najbliższych miał szansę pożegnania i zmówienia modlitwy.
Bardzo ważnym elementem pożegnania osoby zmarłej w religii prawosławnej jest odprawienie Panichidy. Jest ona modlitwą za duszę zmarłego, w której prosi się o Boże Miłosierdzie i zbawienie jego duszy. Tradycyjnie odbywa się ona przy ciele osoby zmarłej. Po zakończeniu Panichidy nad ciałem świeckiego zmarłego czyta się Psałterz, a nad ciałem osoby duchownej Ewangelię.
Pogrzeb w religii prawosławnej odbywa się tradycyjnie trzy dni po śmierci. Liturgia pogrzebowa składa się z kilku kluczowych elementów, do których zalicza się: uroczyste modlitwy i pieśni oraz czytania z Pisma Świętego, okadzenie ciała kadzidłem i skropienie wodą święconą, przemówienia na cześć osoby zmarłej i jej znaczenia dla wspólnoty.W czasie liturgii pogrzebowej rodzina i najbliżsi również mogą pożegnać zmarłego. Po obchodach w cerkwii trumna z ciałem przenoszona jest na cmentarz, gdzie odbywa się modlitwa i następuje złożenie ciała do grobu. Kapłan kilkukrotnie okrąża grób z kadzielnicą, okadzając miejsce pochówku, co symbolizuje ostateczny akt pożegnania.
Pogrzeb prawosławny odbywa się w sposób odświętny i uroczysty, zgodnie z naukami Kościoła. Uważa się, iż ciało po śmierci powinno zostać pochowane w całości ze względu na wiarę w jego Zmartwychwstanie, więc kremacja nie jest wskazana. Istnieją jednak pewne wyjątki. W przypadku śmierci za granicą i potrzebą transportu zwłok z zagranicy za zgodą duchownych można przeprowadzić kremację, jednak należy pamiętać, aby wszystkie obrzędy związane z prawosławną ceremonią pogrzebu odbyły się przed spopieleniem. Po sprowadzeniu prochów do miejsca pochówku odbywa się jedynie odprowadzenie urny do miejsca wiecznego spoczynku.